De quen é a culpa de que o cadáver saia movido na foto? A que soa un reggaeton sinfónico? É o sampler o mecanismo axeitado para escribir o século XXI? Que contén, a estas alturas, o submarino ruso Kursk, afundido en 2000? A poesía serve tamén á hora de procurar respostas a preguntas difíciles. Sábeo Antón Reixa (Vigo, 1957) e a iso dedica a súa nova proposta, Melancoholemia. Vida de Lonsome Mamarracho – Persoa, que se estreará no Festival de Cans.
O ciclo Poetas Di(n)versos 2018 remata esta segunda feira, 17 de decembro, con dous escritores de máximo relevo: o vasco Bernardo Atxaga e o galego, de Vigo, Antón Reixa. A súa lectura será ás 20.30 horas no Centro Ágora da Coruña.
O 27 de outubro de 2016 a vida de Antón Reixa partiu en dous. Quedou durmido mentres conducía en dirección Madrid, saíu da estrada e a violenta colisión desembocou en 18 días de coma inducido. A crónica desta experiencia, brutal e decisiva, é a materia que configura MICHIGAN/Acaso Michigan, o seu novo libro.
Falamos con Antón Reixa sobre O Diario Galego, o proxecto de xornal en papel que prepara Sermos para 2019. O músico, escritor e cineasta aposta en que se rompa a fenda que hai "entre o alto nivel creativo da Galiza e a pouca información que circula arredor destes novos contidos".
Cando Antón Reixa (Vigo, 1957) e Os Resentidos publicaron as súas primeiras gravacións, nada volveu ser igual. Dúas cancións dadaístas sobre fondo soviético e o aire radical de The Residents, incluídas no EP compartido con Siniestro Total Surfin' CCCP (1984), abriron unha das máis abraiantes carreiras da música galega. Ademais de poeta singularísimo, Reixa inaugura a nova sección de Sermos Galiza Albums de aquí e acolá.
