Unha ollada actual ao mercado laboral galego

O mercado laboral galego conta con varias características que merece a pena analizar. En primeiro lugar, unha baixa taxa de actividade, que mide as persoas maiores de 16 anos que efectivamente traballan ou buscan traballo sobre o total da poboación. Como é de agardar, calquera economía busca elevadas taxas de actividade, xa que terá maiores recursos humanos dispoñibles para empregar na súa economía. A situación galega está determinada, fundamentalmente, polo avellentamento da poboación, que xera un elevado número de persoas maiores de 65 anos, que ao estar xubiladas pasan a ser inactivas. Poboación ocupada Así, só 53% da poboación en Galiza está considerada poboación activa e, o que é aínda máis relevante: o número de persoas activas hoxe é inferior ao do ano 2009, produto do escaso crecemento da poboación e dun progresivo aumento da inactividade (sobre todo debido ás persoas que se foron xubilando nos últimos anos). Un elemento relevante da poboación activa en Galiza é que nos últimos anos experimentou un importante crecemento da poboación activa estranxeira: dende o ano 2015 a poboación activa nacida en Galiza caeu nun 3,7% e nese mesmo período a poboación activa estranxeira aumentou nun 65%. Así, a poboación activa estranxeira pasou de representar 4,3% da poboación activa total a representar 7,1% en tan só oito anos. Un argumento a maiores, en favor da captación de poboación estranxeira, é a súa elevada taxa de actividade: mentres a taxa de actividade das persoas nacidas en Galiza é dun 52,3%, esta cifra aumenta a 68,8% no caso das persoas estranxeiras. É dicir, as persoas que veñen de fóra teñen unha participación no mercado laboral moi superior á da poboación local, ao concentrarse en franxas de idade onde poden participar do mercado laboral. En 15 anos o mercado laboral galego fíxose máis pequeno, se ben no período posCovid creceu grazas á chegada de inmigrantes Un elemento máis relevante que a poboación activa e a taxa de actividade é a taxa de ocupación. É dicir, da poboación maior de 16 anos, cantas delas teñen traballo. No ano 2023 Galiza contou con algo máis de 1,1 millóns de persoas ocupadas, unha cifra aínda inferior aos datos do ano 2009. É dicir, nos últimos 15 anos o mercado laboral galego fíxose máis pequeno, se ben no período posCovid a tendencia é ao crecemento, produto da chegada dun maior número de inmigrantes. O aumento das persoas ocupadas é fundamental: para a sostibilidade do sistema de pensións, ao ter un maior número de contribuíntes, e para a expansión dos ingresos públicos, que permiten maiores e mellores servizos á cidadanía. Unha vez máis, é relevante observar o peso da poboación inmigrante na creación de novo emprego: se ben as persoas inmigrantes representan só 6,2% da poboación ocupada total, foron un colectivo que absorbeu máis do 32% do novo emprego creado. Servizos e salarios En termos sectoriais, o mercado laboral amosa claramente a evolución da economía galega posterior á crise do 2008. Sectores como a construción, a agricultura, a pesca, o comercio e a industria manufactureira aínda están lonxe das cifras de persoas ocupadas de hai 15 anos. Porén, as actividades de servizos tenden a aumentar o volume de persoas ocupadas, como as actividades profesionais, a hostalaría, a educación ou as actividades sanitarias. Dúas conclusións parecen extraerse desta realidade: o devalo industrial en Galiza posterior á crise aínda non foi superado e a terciarización económica continúa profundizándose. Neste sentido, un elemento relevante: a expansión de servizos públicos non é só beneficioso para a cidadanía que os recibe, senón tamén como elemento para a xeración de emprego. Como exemplo, só educación e sanidade xeran máis de 187.000 empregos, máis do 16,5% do total. Por outra banda, o 21,4% das persoas asalariadas traballan para o sector público, unha cifra superior á do Estado Español pero similar á doutros países europeos. Por último, en termos salariais tamén se poden observar elementos de relevancia. En primeiro lugar, a diferenza entre Galiza e o Estado español é de máis de 2.500 euros ao ano, que significa que cobramos, de media, un 11% menos que as persoas traballadoras españolas. Por outra banda, a variable de xénero é fundamental tamén en Galiza: as mulleres cobran 4.900 euros menos que os homes, o que significa que os homes cobran máis dun 23% máis que as mulleres. Por último, é interesante observar que os salarios na industria superan nuns 3.000 euros aos servizos, o que permite tirar dúas conclusións: unha boa política industrial permite xerar mellores empregos e, por outra banda, a especialización dos servizos en Galiza tende a xerar empregos máis precarios, non elevado valor engadido.